Vind het moeilijk om hier een goed antwoord bij te kiezen, maar ik heb gekozen voor de optie "Ik benader het dier maar stop daarmee als het mij opmerkt". Natuurlijk gebeurt het wel eens dat een vlinder of een libel vlucht als ik te dicht bij kom, maar dat gebeurt de laatste tijd steeds minder omdat ik een aantal technieken heb om dit te voorkomen (lenzen met langere brandpuntafstand, rustige benadering en tijdens de benadering goed opletten op stress wat er op duidt dat het dier gaat vluchten) en liever een dier iets minder groot in beeld heb en dan maar een stukje crop. Daarnaast vind ik dat een dier dat "ontspannen" zit, vaak mooiere foto's oplevert dan een gestresst dier dat op het punt staat te gaan vluchten. Daarnaast probeer ik de omgeving van het dier zo min mogelijk te beschadigen, hoewel dat ook een beetje afhankelijk is van de omgeving. Als het een kwetsbaar gebied is (noem bijvoorbeeld de rand van een ven met veel zeldzame / kwetsbare planten) zal ik toch wel op het pad blijven, maar als het een groot veld is voor brandnetels (zeer algemene plant die redelijk snel hersteld), doe ik er niet zo moeilijk over om even van het pad af te gaan.
Natuurlijk ben ik ook niet heiliger dan de paus, het gebeurt ook wel eens dat ik de grenzen op zoek van de tolerantie van een dier waardoor het dier wel eens vlucht. En in het verleden heb ik regelmatig dieren gevangen, in een studio-omgeving gefotografeerd en daarna weer vrijgelaten, maar als ik dat doe heb ik geen goed gevoel bij de foto (voor alle duidelijkheid dat is persoonlijk en ik veroordeel niemand die dit wel doet).
Bij plantjes probeer ik ook zo min mogelijk schade aan te richten. Het gebeurt wel eens dat ik wat grassprietjes ombuig of weghaal, maar meer dan dat doe ik liever niet.
Kortweg gezegd, ik probeer de dieren (en hun omgeving) zo min mogelijk te verstoren en bij planten zo min mogelijk schade aan te richten aan de plant en de omgeving. Maar ik wil hier zeker geen moraalridder zijn, als een ander een dier wil verplaatsen heb ik hier geen moeite mee zolang het binnen de grenzen van het redelijke blijft.