Beste fotografen,
Vanochtend vroeg ging ik er, nadat ik gisteren een bruiloft heb gehad tot in de late uurtjes, om kwart voor 5 uit om de herten te fotograferen. Ik heb een plekje ergens op de heide waar de herten elke ochtend staan te burlen. Tot op heden is het nog niet gelukt om ze op de foto te krijgen, omdat ik zo nu en dan verstoord wordt. Zo ook vandaag. Ik zit samen met mijn kameraad ontzettend te genieten van de burlgeluiden en tevens werd er ook gevochten op een meter of 60 voor ons (het was nog donker).
Toen het licht was geworden kwam het hert steeds dichterbij, en ik weet zeker, dat als ik nog 5 minuten had gehad, ik hem prachtig had kunnen vastleggen.
Tot mijn verbazing, kwam er in één keer een fotograaf een stukje verderop zo maar de heide oplopen richting dat edelhert. En dat terwijl hij daar als een gek stond te burlen. Het is toch te triest voor woorden?
Ik mijn hert kwijt, en mijn nachtrust!
Ik moest dit gewoon even kwijt. Herken je jezelf in dit verhaal, dan mag je het jezelf goed kwalijk nemen, want ik was woest!!!!! Wie doet er zo iets. Als je echt van de natuur houdt, dan blijf je wel op je plekje zitten toch??????
groetjes Nathan
_________________
Pentax K100 D Super, Sigma 150-500 mm APO, Pentax 50-200 mm , Pentax 18-55 mm