Nederpix.nl :: Nederpix.nl - Natuurfoto's online en natuurfotografie site + forum / Nature pictures online and nature photography site + forum :: View topic - Marsel van Oosten

Martijn de Jonge

Gender: Male

Joined: 09 Sep 2005
Posts: 177
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Tue 07 Jun 2011, 11:17 Post subject:

Hoewel Marsel veel rake uitspraken doet in z'n verhaal vergelijkt hij op een gegeven moment toch appels met peren. Want reclamefotografie kent geheel andere merites dan de natuurfotografie. En dat heeft weinig met de acceptatie van natuurfotografie als kunstvorm te maken.

Het is simpel zo dat fotografe Inez van Lamsweerde haar werk met alle digitale manipulaties al decennia lang erg goed doet terwijl Frans Lanting zonder veel digitale manipulaties daar ook al decennia lang in slaagt. Het belangrijkste lijkt te zijn dat je als Nederlandse fotograaf pas echt slaagt wanneer je op tijd naar Engeland of de US verhuist. Persoonlijk zit ik er niet op te wachten dat de technieken van van Lamsweerde door Lanting worden gebruikt, dat zou afbreuk doen aan zijn werk en tot vervlakking leiden. Ik vind daarom, in tegenstelling tot Marsel, dat het goed is dat internationale wedstrijden strakke regels hanteren. Want een over het hek springende wolf geeft misschien een mooi plaatje maar heeft, naar mijn mening, weinig met natuurfotografie van doen.

Groeten, Martijn.

Dick en Mira

Gender: Female

Joined: 26 Jun 2010
Posts: 140
Location: Schoorl
Offline

Posted: Tue 07 Jun 2011, 16:45 Post subject:

Dat van die wolf ben ik het helemaal mee eens, maar vergeet niet dat Lanting ook geen lieverdje is. Hij liet een kooi bouwen in het regenwoud om daar de zeldzame en aldaar gevangen ara's te kunnen fotograferen. Dat hij er in een lezing melding van maakte sierde hem wel. Maar toch hoe ver kan/moet je gaan om een blad als National Geographic te behagen....?

Groet Dick.
_________________
NPS lid en  liefhebber

Kijk ook eens op: www.dickenmirahoogenboom.nl

Martijn de Jonge

Gender: Male

Joined: 09 Sep 2005
Posts: 177
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Tue 07 Jun 2011, 21:24 Post subject:

Wat betreft Frans Lanting lijkt me er weinig aan de hand als je het keurig meldt, of hij een lieverdje is of niet heeft daar niets mee van doen. Wat betreft de NG zijn er in Nederland fotografen die hun foto's gratis weggeven omdat ze dan in de Geographic staan.
Hoewel het een trend is begrijp ik daar helemaal niets van.

Wat mij overigens sowieso verbaasd is dat natuurfotografen zelfs bij discussies op dit forum hun hele camera- en lenzenbezit melden. Wat voegt het toe aan een discussie? Zoals Marsel terecht stelt gaat het primair om het gepresenteerde beeld en niet of je daar nu twee maanden voor in de blubber hebt gelegen.
Maar Marsel meldt ook al z'n gear wat in tegenspraak hiermee lijkt te zijn. Dat kan ik niet helemaal plaatsen.
Een ander tegenstrijdig punt is zijn stelling dat 'het verwijderen van een minuscuul storend element' geen probleem mag zijn bij een wedstrijd. Als dat dus echt een miniscuul element is dan kan het toch eigenlijk helemaal niet storend zijn?

Groet, Martijn.

jonggolde
Guest

Posted: Wed 08 Jun 2011, 8:17 Post subject:

Ik heb het artikel met veel belangstelling gelezen. Je bent in eerste instantie in hart en nieren fotograaf! En nog eens een heel erg goede. Ik vind al jouw foto's erg goed en de meeste ook erg mooi. Maar ik begrijp niet dat veel mensen die apenfoto mooi vinden. Dat is absoluut geen kritiek hoor, maar ik vind die foto wel goed, maar gewoon niet mooi.
Ik hoop nog veel foto's van jou op Nederpix te zien en ik wens je veel succes voor de toekomst!

Gr. Henriëtte

ps. Ik wilde in het album foto's van de fotograaf van de maand commentaar geven bij die foto van die deuren met zand, maar hij staat daar niet.
Dan maar hier: Ik vind dat een geweldige plaat!

Hillebrand

Gender: Male
Age: 57
Joined: 22 Nov 2009
Posts: 6
Location: Warten
Offline

Posted: Wed 08 Jun 2011, 21:08 Post subject:

Goed interview, met lekker ongenuanceerde mening. Ik hou daar wel van!

Groeten

Hillebrand
_________________
Canon camera's en Zeiss/ canon lenzen

luc hoogenstein

Gender: Male

Joined: 08 Sep 2005
Posts: 6200

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 10:25 Post subject:

Dag Marsel,

Misschien wel het interessantste interview tot nu toe, boeiend om te lezen en met een paar hele mooie foto's; dank! Er staan een paar prikkelende opmerkingen in waarvan ik had verwacht dat ze wel wat reacties zouden oproepen, maar dat blijft nog beperkt. Een mooi citaat is "better to fail in originality than to succeed in imitation", waar ik mezelf zeker in kan vinden. Maar waar je dan aan voorbij gaat is de individuele beleving van een fotograaf zelf. Heel veel fotografen hebben de ambitie niet om origineel te zijn, maar gaan voor de eigen ervaring. Kijk maar naar de massa die bijvoorbeeld naar Helgoland of de Farne Isles trekt, waarvan de meeste mensen met inwisselbare foto's terugkomen. Daar is helemaal niks mis mee. Het gaat daar ook om de "eco-kick" die achter die foto's zit. Wat mij betreft geldt ook de regel:"als de fotograaf er blij mee is, dan is het een goede foto". Ongeacht of het nu origineel is of niet.

Een andere prikkelende verhandeling is die over het bewerken. Ik ben geen groot fan van het kunstmatig grof oppoetsen van natuurfoto's tot iets gelikts wat niet overeen komt met hoe het er daarbuiten in het echt uitziet. Dat lijkt me toch de essentie van natuur-fotografie. Oppoetsen om weer terug te komen bij een realistische weergave wat je daar gezien hebt lijkt me niet meer dan normaal. Volgend daarop: foto's die op een verloren zondagmiddag in Jaegersborg gemaakt zijn hebben wat mij betreft niets met natuur te maken (als er herten op staan Cool

). Zonder de discussie te willen voeren over waar de grens tussen natuur en wildparken/dierentuinen/kinderboerderijen ligt: in parken als Jaegersborg (en roofvogelshows, dierentuinen, Bayerische Wald, prive-collecties, omheinde wildparkjes met gekochte beesten, etc) gaat het niet om natuurfotografie, maar om het snel en makkelijk scoren, lenzen testen, oefenen met compositie, etc. De massa zal dat niet uitmaken, want die herkent dat niet en beoordeelt alleen het eindresultaat. Maar als je het weet verliezen dat soort foto's voor mij persoonlijk hun glans. Ze voelen een beetje nep. Vanuit commercieel oogpunt is het wel interessant: kijk maar naar een gemiddelde Grasduinen.

groet,
Luc
_________________
Nederpixer in ruste

Volg Luc op Twitter: http://twitter.com/luchoogenstein
Augustus 2011: Veel nieuwe foto's op www.luchoogenstein.nl
Luc op Facebook: www.facebook.com/luchoogenstein

CPN-Goldmember

Loulou Beavers

Gender: Female

Joined: 05 Jun 2011
Posts: 56

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 11:51 Post subject:

hallo Luc,
Over prikkelende opmerkingen….het gaat om makkelijk en snel scoren…pffff…ik neem aan dat jij heel makkelijk geen vrienden maakt? Wink

). Ik zou dat niet zo durven te zeggen hoor.
Trek je nu niet je eigen natuurbeleving erg door? Want als makkelijk scoren is dat dieren voorhanden zijn…dan is het dus makkelijk scoren op de Farne eilanden ook. Utrechtse spreeuwenwolk vond ik tof, niet enkel honkvast, maar steeds op dezelfde tijd, ik ken mensen die minder punctueel zijn;-)).Of gewoon plaats nemen bij heidekikkers…..honkvast als wat zie je ze toch wel. Zelfde met insecten, laat staan als het gaat om flora, daar loopt al helemaal niks weg. Als ik jou uitleg lees en die doortrek…..dan is het in natuurfotografie vaak wel heel makkelijk scoren.
Voor mij is een foto een beeld en natuurbeleving is persoonlijk en dus voor een ieder anders,en er is niks mis mee om de ambitie te hebben creatieve en andere beelden te willen maken. En liever wel gezegd trouwens, ik kan dat soort opmerkingen juist opvatten als ‘wakker geschud worden”. Ik word graag wakker geschud hoor, ik denk dat iedereen van tijd tot tijd in een soort van regelmaat komt en meer doet dan denkt en naar mijn idee siert het Marsel en ook anderen fotografen die gelijke dingen zeggen, in plaats van hun fotografie territorium af te willen bakenen.

My two cents,
Groetjes
Loulou
_________________
Loulou Beavers | fotoworkshops, coaching en fotoreizen | www.photo-moments.nl

Loulou Beavers

Gender: Female

Joined: 05 Jun 2011
Posts: 56

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 12:31 Post subject:

Loulou Beavers wrote:

hallo Luc,
Over prikkelende opmerkingen….het gaat om makkelijk en snel scoren…pffff…ik neem aan dat jij heel makkelijk geen vrienden maakt? Wink

). Ik zou dat niet zo durven te zeggen hoor.
Trek je nu niet je eigen natuurbeleving erg door? Want als makkelijk scoren is dat dieren voorhanden zijn…dan is het dus makkelijk scoren op de Farne eilanden ook. Utrechtse spreeuwenwolk vond ik tof, niet enkel honkvast, maar steeds op dezelfde tijd, ik ken mensen die minder punctueel zijn;-)).Of gewoon plaats nemen bij heidekikkers…..honkvast als wat zie je ze toch wel. Zelfde met insecten, laat staan als het gaat om flora, daar loopt al helemaal niks weg. Als ik jou uitleg lees en die doortrek…..dan is het in natuurfotografie vaak wel heel makkelijk scoren.
Voor mij is een foto een beeld en is los daarvan natuurbeleving persoonlijk en dus voor een ieder anders,en er is niks mis mee om de ambitie te hebben creatieve en andere beelden te willen maken. En liever wel gezegd trouwens, ik kan dat soort opmerkingen juist opvatten als ‘wakker geschud worden”. Ik word graag wakker geschud hoor, ik denk dat iedereen van tijd tot tijd in een soort van regelmaat komt en meer doet dan denkt en naar mijn idee siert het Marsel en ook anderen fotografen die gelijke dingen zeggen, in plaats van hun fotografie territorium af te willen bakenen.

My two cents,
Groetjes
Loulou

_________________
Loulou Beavers | fotoworkshops, coaching en fotoreizen | www.photo-moments.nl

luc hoogenstein

Gender: Male

Joined: 08 Sep 2005
Posts: 6200

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 12:59 Post subject:

Beste Loulou Beavers,

met alle respect, ik snap weinig van je dubbele reactie (heb ik je persoonlijk beledigd ofzo?). Kern van mijn verhaal is dat als de fotograaf tevreden is over zijn/haar foto, dan is dat het belangrijkste.

groet,
Luc

ps:"ik neem aan dat jij heel makkelijk geen vrienden maakt?" Prachtige kromme zin, maar dat terzijde: het klopt, ik ben geen allemansvriend die iedereen te vriend wil houden en fantastisch gevonden wil worden door zoveel mogelijk mensen Twisted Evil

. Overigens is dit een onzinnige zijsprong die niets met het interview van Marsel te maken heeft. Focus, please Cool

.
_________________
Nederpixer in ruste

Volg Luc op Twitter: http://twitter.com/luchoogenstein
Augustus 2011: Veel nieuwe foto's op www.luchoogenstein.nl
Luc op Facebook: www.facebook.com/luchoogenstein

CPN-Goldmember

Loulou Beavers

Gender: Female

Joined: 05 Jun 2011
Posts: 56

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 13:22 Post subject:

Kan zijn, last van geschreven woord misschien wel , dat ik intonatie mis en beter om dat dan ook op te lossen, maar als ik mensen hoor zeggen…dat is makkelijk scoren…is dat over het algemeen toch wel negatief bedoeld.

Dus misschien begrijp ik jou reactie niet goed hoor, maar als makkelijk scoren is, omdat dieren voorhanden zijn ( zo leg ik je argument uit..voor dieren binnen omheiningen “gaat het niet om natuurfotografie, maar om het snel en makkelijk scoren) dan snap ik daar heel weinig van. En gaat het hier enkel om je eigen natuurbeleving en het is je goed recht hoor als je niet hecht aan foto’s die in een dierentuin e.d. gemaakt zijn, maar makkelijk scoren is in de natuur toch dan ook vaak aan de hand..zie mijn voorbeelden. Ik heb dus wel moeite met dat argument. Maar, laat me graag uitleggen hoe je dit anders zou kunnen bedoelen.
Voor mij is er fotografisch geen verschil tussen een dier in gevangenschap, of een vrij dier, of een dier waar ik weken voor heb moeten posten..een beeld is een beeld. En als ik na twee weken posten mijn foto verpruts, is die nog steeds niet waardevol omdat ik twee weken heb gepost, tis gewoon een verprutste foto natuurlijk. Dat ik het in die twee weken ondertussen wel erg naar mijn zin gehad heb, doet er voor dat beeld niet toe. Natuurbeleving staat daar m.i. los van een beeld en is ook heel persoonlijk.

Groetjes
Loulou
Nb: tevreden zijn is goed, maar prikkelen naar beter toch ook? Ik zie daar niks negatiefs in.
_________________
Loulou Beavers | fotoworkshops, coaching en fotoreizen | www.photo-moments.nl

cschenk

Gender: Male
Age: 59
Joined: 22 Oct 2006
Posts: 8

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 15:36 Post subject:

Sterk verhaal en prachtige foto's!

Interessant punt is de behouden aard van veel natuurfotografen, Danny Ellinger van Foto Natura heeft het hier ook al jaren over. Als ik een en ander op mijzelf betrek zeg ik ja, jullie hebben gelijk. En als ik mijzelf dan afvraag hoe dat toch komt kom ik tot de conclusie dat ik misschien wel geen natuurfotograaf ben maar gewoon een natuurliefhebber die fotografeert. Het aardige is dat met die redenatie alles op zijn plaats valt. Het verklaart waarom ik niet vernieuwend bezig ben, waarom ik niets heb met foto's van dieren in gevangschap en waarom ik niets heb met foto's die, zoals Luc het mooi formuleert, kunstmatig grof zijn opgepoetst (oftewel in het veld oftewel daarna thuis achter de computer). Misschien een goed onderwerp voor een apart topic?

P.s. Iemand kan ook een natuurfotograaf en een natuurliefhebber die fotografeert zijn.....

Dick en Mira

Gender: Female

Joined: 26 Jun 2010
Posts: 140
Location: Schoorl
Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 16:35 Post subject:

Luc en Chris, voor mij slaan jullie de spijker precies goed op de kop. Een foto die ik van een echt wild dier gemaakt heb schenkt mij meer voldoening dan, pak em beet, de Edelherten van de Veluwe, die ik ook maak hoor. Uitzonderingen daargelaten ( waterspreeuw) zal ik ook niet met de massa meelopen achter zeldzaamheden aan. Soms als een vogel al een week lang gezien is nabij mijn woonplaats, dan wil ik wel eens een poging wagen, maar meestal zoek ik mijn eigen weg en als ik dan iets apart maak, dan is de voldoening des te lekkerder.

Groet Dick.
_________________
NPS lid en  liefhebber

Kijk ook eens op: www.dickenmirahoogenboom.nl

Loulou Beavers

Gender: Female

Joined: 05 Jun 2011
Posts: 56

Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 17:30 Post subject:

Lijkt mij idd. iets voor een nieuw topic, dit dwaalt nu enorm af. Ik wil nog wel een keer reageren. Ik denk dat er geen natuurfotograaf zonder natuurbeleving kan, je moet een hele beste passion for nature hebben wil je uren, dagen, weken en je leven toewijden aan natuurfotografie. Dat is ook voor mij….ik was al veel eerder natuurliefhebber dan natuurfotograaf. Ik heb deze passie ook de ruimte gegeven om daar zelfs mijn baan voor op te zeggen. Ik heb aanzienlijk meer kippenvel op mijn arm staan als ik een beer in het wild een zalm zie vangen, dan wanneer ik in een wildpark zou zijn. Ik kan totaal happy in een schuiltent zitten met geen “fotowaardige momenten”. Maar dat kippenvel laat zich niet zien in een foto, wel je visie en creativiteit en kunde.
En ik heb geen behoefte om mijn grens van wat ik toelaatbaar vind van dieren in gevangenschap te gebruiken als een argument voor natuurfotografie in het algemeen, iedereen heeft tenslotte een eigen grens, toch? En voor iedereen heeft natuurfotografie een andere inhoud. Wat mijn grens is, is dus gewoon iets wat ik niet doe of zal gaan doen. En in mijn geval scheelt me dat gewoon inkomen.
Voor mij is de kern dat je eerlijk over je foto moet kunnen zijn, hoe die tot stand is gekomen en alles.
Als ik dan zo het rijtje af ga van cschenk dan ben ik een natuurfotograafliefhebber;-)).
Cheers
Loulou
_________________
Loulou Beavers | fotoworkshops, coaching en fotoreizen | www.photo-moments.nl

Last edited by Loulou Beavers on Fri 10 Jun 2011, 5:49; edited 1 time in total

bouke atema

Gender: Male

Joined: 05 May 2011
Posts: 12
Location: Utrecht
Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 19:20 Post subject:

Dank je Marsel,
in dit kleine stukje van jouw weer wat verfijnde dingen geleerd. En weer een boost van motivatie gekregen om door te gaan met fotografie.
geweldige fotos en leerzaam verhaal,
Gr Bouke

peter wijn

Gender: Male
Age: 58
Joined: 23 Nov 2005
Posts: 2331
Location: Utrecht
Offline

Posted: Thu 09 Jun 2011, 23:40 Post subject:

interessant hoe je je als fotograaf je kunt opstellen.

je kunt je ook afvragen hoe je als kijker benaderd wilt worden.

als kijker naar foto's word ik persoonlijk liever niet bedonderd. Daarmee bedoel ik dat ik geen dingen in een natuurfoto wil zien die niet te zien zouden kunnen zijn in de natuur. Een springende wolf, dat schijnen ze niet te doen, dat zou ik dan ook niet als natuurfoto willen zien... (maar weet ik veel). Van een lynx in een wildpark kun je mooie foto's maken. Het ziet er dan uit als een natuurfoto, zolang het beest niet met geplukte kip rondloopt.
Sommige fotografen zeggen dat je wel een stofje van je sensor mag vegen, maar geen minuscuul veertje voor het oog van een arend (waar kwam ik dat nou tegen?). Dat vind ik onzin, even grote onzin als het idee hebben dat zo'n veertje weg zou moeten.

Dat geldt tot op zekere hoogte ook voor reclamefotografie. Als daar sprake is van bedonderarij (?) dan graag op zo'n manier dat het duidelijk is.

Maar ja...
_________________
Ik ben niet dik, ik ben een vrachtwagen.

Jan Paul Kraaij

Gender: Male
Age: 44
Joined: 14 Dec 2009
Posts: 112
Location: Ermelo
Offline

Posted: Fri 10 Jun 2011, 15:47 Post subject:

Hoi Marcel, Ik ben maar wat blij met een fotograaf zoals jou. De geweldige foto's die je hier laat zien, de uitgebreide beschrijvingen erbij en dan nog een interview die stof geeft tot nadenken. Hier heeft een beginner zoals ik veel aan, bedankt daarvoor!

Met vriendelijke groet,

Jan Paul Kraaij

Franka Slothouber

Gender: Female
Age: 63
Joined: 17 Jun 2007
Posts: 13
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Mon 13 Jun 2011, 8:55 Post subject:

Veel dank Marsel, voor je goed geschreven stuk en het tonen van je werk. Ik vind het heel leerzaam allemaal, het stimuleert me opnieuw na te denken over hoe ik me verder wil ontwikkelen.

Onder het kopje over de minder leuke kanten schrijf je dingen waar ik me helemaal in kan vinden. Ik heb jarenlang in de nieuwsfotografie gezeten als fotoredacteur en zag daar hoe zich in 14 jaar tijd een enorme hoeveelheid veranderingen voltrok. Zowel in technisch opzicht (de overgang van doka naar computer, van analoog naar digitaal) als in de kijk op Het Moment.

Fotograferen is interpreteren, ook in de natuurfotografie.

Groeten, Franka
_________________
Nikon

Henri van Vliet
PixPas (Basic)

Gender: Male
Age: 55
Joined: 19 Mar 2009
Posts: 3142
Location: Hoenderloo
Offline

Posted: Thu 16 Jun 2011, 21:21 Post subject:

Misschien wel de beste fotograaf die hier op Nederpix actief is.
Ik ben blij met elke foto die door Marsel word geplaatst.
Niet dat ik elke foto even mooi vind, maar ze getuigen zeker van creativiteit en een frisse kijk op.
Het fotograferen en benaderen van een onderwerp op een manier zoals nog niet eerder is gedaan is niet eenvoudig, maar levert soms spectaculaire beelden op.
ik hoop dan ook dat Marsel zich nooit 'te groot' voelt voor Nederpix. En ons blijft kietelen met prachtige foto's en kritische commentaren.

mvg vanuit het altijd zonnige Hoenderloo
_________________
mvg vanuit het altijd zonnige Hoenderloo

Camera en wat lenzen, geduld, inspiratie en doorzettingsvermogen.

http://henrivanvlietphotography.com/

Nel R

Gender: Female
Age: 80
Joined: 17 Mar 2008
Posts: 164
Location: Zierikzee
Offline

Posted: Fri 17 Jun 2011, 18:25 Post subject:

Marsel, ik heb genoten van je fantastisch mooie foto's! Ook de teksten erbij zijn de moeite van het lezen zeer waard.
Hartelijke groet en succes verder!
Nel Ringelberg
_________________
Sony Alpha 77 II Carl Zeiss Vario -Sonnar16/80. Tamron SP 60mm F/2 macro 1:1.
Sony RX10/4

Marsel van Oosten

Gender: Male
Age: 57
Joined: 16 Jan 2007
Posts: 10
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Sun 19 Jun 2011, 12:50 Post subject:

Allereerst: dank voor alle reacties!

Er zijn hier en daar wat vragen en kanttekeningen geplaatst, en ik zal proberen daar op te antwoorden.

Quote:

jeroen verhoeff: Opvallend dat je de reclame uit bent gestapt omdat het bijna allemaal nep is en vervolgens zegt dat je het jammer vindt dat er in de natuurfotografie zo vastgehouden wordt aan het maken van natuurgetrouwe kopieën van de werkelijkheid.

Tussen de nepwereld van de reclame en de waarheidobsessie in de natuurfotografie ligt een zee van nuance. Ik houd geen pleidooi voor grenzeloze beeldmanipulatie in de natuurfotografie, maar voor een minder registratiegerichte en meer artistieke benadering. Veel vormen van (beperkte) beeldmanipulatie die in de natuurfotografie absoluut onbespreekbaar lijken, zijn gemeengoed in de meeste andere genres van de fotografie. Dat verschil tussen de opvattingen van natuurfotografen enerzijds en andere fotografen anderzijds is opmerkelijk en, wat mij betreft, jammer.

Quote:

ik denk dat het publiek er bij natuurfoto's vanuit gaat dat het ook altijd een registratie van de werkelijkheid betreft.

En daarin schuilt de kern van het probleem. Het feit dat een camera technisch gezien in staat is om een fotokopie van de werkelijkheid te maken is voor veel natuurfotografen kennelijk reden om dat dan ook na te streven. In dat opzicht is de camera een limiterende factor voor de artisticiteit. Toen er nog geen camera's waren en kunstenaars gebruik maakten van olieverf om de natuur weer te geven, permitteerden de schilders zichzelf veel meer vrijheden. Vrijwel alle natuurgetrouwe en naturalistische landschapsschilderijen zijn dan ook geïnspireerd op de werkelijkheid maar geen slaafse kopie. Beroemde werken van Hobbema en Ruysdael lijken op het eerste oog volkomen naturalistisch, maar meteorologen hebben aangetoond dat de weersomstandigheden in deze werken vaak niet overeenkomen met de luchten of de mate van beweging van het water. Wat ik fascinerend vind, is dat de kijker dit soort manipulatie geen probleem lijkt te vinden, puur omdat het medium verf is in plaats van foto.

Quote:

Gerard Schouten: Nog over je thema: "Vernieuwing in de natuurfotografie (als kunstvorm)". Misschien heb je wel gelijk dat dit een stuk minder is dan in andere gebieden van de fotografie. (…) Ik vraag me af of dit ook te maken kan hebben met het feit dat er zo enorm veel natuurfotografen zijn die vnl. met registratie bezig zijn (waar niks mis mee is) en dat het derhalve erg moeilijk is om in het giga grote aanbod trends te ontdekken?

Mensen zijn van oudsher jagers-verzamelaars. Mensen verzamelen postzegels, munten, pennen, stickers, voetbalplaatjes, maar ook momenten en indrukken. Het gros van de mensheid gebruikt een camera om bijzondere momenten vast te leggen, niets meer dan dat: vakantie, huwelijk, geboorte, feest, etc. Het doel is op zo'n moment niet meer dan het registreren van hetgeen er gebeurt. Vrijwel zonder uitzondering begint iedere fotograaf op deze manier te fotograferen. Dit is wat mij betreft de voornaamste oorzaak van het verwachtingspatroon dat mensen hebben bij het zien van een foto: de ongeregisseerde en ongemanipuleerde werkelijkheid. Mensen weten heel goed dat er veel gemanipuleerd wordt met foto's, maar ze verwachten dat niet van alle soorten fotografie. Daar waar het commerciële fotografie betreft, merk je dat mensen er eigenlijk altijd vanuit gaan dat ze niet naar de pure werkelijkheid zitten te kijken. Maar op het moment dat het onderwerp de natuur is, dan wordt al snel verwacht dat het een natuurgetrouwe kopie van de werkelijkheid betreft.

Het aanbod van natuurfoto's is inderdaad enorm. Dat komt voor een belangrijk deel doordat de natuur een populair onderwerp is, en het is veelal gratis en makkelijk toegankelijk. Voor modelfotografie moet je bijvoorbeeld heel wat meer moeite doen. De digitale revolutie heeft ervoor gezorgd dat tegenwoordig overal camera's in zitten, dat fotografie in principe heel goedkoop is geworden, en door de onmiddellijke feedback van de camera zien mensen gelijk wat ze verkeerd doen en leren daarom sneller van hun fouten.

Er wordt wel degelijk heel interessant en creatief werk gemaakt door natuurfotografen, soms heel experimenteel en ver bezijden de realiteit, maar dat soort werk vind je niet op de gespecialiseerde natuurfotografiesites omdat het daar wordt verketterd.

Quote:

Han Bouwmeester: Ik ben het op veel punten met je eens; de twijfel is er aangaande de dieren in gevangenschap en ben zo ook wel benieuwd hoe jij denkt over bv fotoshoots met valkeniers.

Het gaat hier volgens mij om twee dingen: wat vind ik van dieren in gevangenschap, en wat vind ik van fotoshoots van dieren in gevangenschap.

Dieren in gevangenschap, dat blijft altijd een lastig onderwerp omdat het zo emotioneel beladen is. En emotie vertroebelt de discussie altijd. De uitdaging is om op zoek te gaan naar de nuance. Zo vind ik een dierentuin een goede zaak, vooral vanuit educatief oogpunt. Het is vaak voor veel mensen de enige manier waarop ze dieren in levende lijve kunnen bekijken en op die manier leren waarderen. Tegelijkertijd word ik niet vrolijk als ik kijk naar de beperkte ruimte die de meeste dieren in dierentuinen hebben om in te leven. Dierenwelzijn moet uiteraard altijd bovenaan staan, en ik vind dat daar wel wat meer aandacht aan besteed zou mogen worden. Ik zie liever minder dieren in Artis die allemaal wat meer ruimte hebben dan veel dieren met weinig ruimte.

Maar zelfs het begrip 'gevangenschap' is lang niet zo eenduidig als dat het klinkt. Een huiskat die in een appartement op drie hoog achter leeft en nog nooit buiten is geweest, is ook gevangen. Toch lijken niet veel mensen daar problemen mee te hebben. Onze complete veestapel leeft in gevangenschap, maar dat blijkt voor weinigen reden om vegetariër te worden.

Valken die in gevangenschap leven, dat valt voor mij in de categorie dierentuin. En daarbij zijn de valken uit de fotoshoots met valkeniers waarschijnlijk beter af, omdat ze daadwerkelijk een stuk kunnen vliegen. Wat dat betreft zijn de gieren en condors in dierentuinen beduidend slechter af. Ook hier ben ik geneigd het fenomeen te zien als iets wat educatieve waarde heeft en wat moet leiden tot meer begrip en liefde voor het onderwerp, waar de soort uiteindelijk profijt van zou moeten hebben. De stap naar beren die in Bulgarije op straat een dansje doen voor toeristen is klein, hetgeen aangeeft hoe moeilijk dit soort discussies zijn.

Iets heel anders is de betekenis van het woord natuur. Door veel natuurfotografen wordt de oude definitie aangehouden waarin de natuur de oorspronkelijke, onaangeroerde verschijningsvorm van alles wat zich op, in en rond de aarde bevindt, is. Er is echter ook een andere en meer recente definitie waarin de natuur datgene is wat de mens als natuur ziet, ook al is het door hemzelf als zodanig ingericht. Ik ben persoonlijk een aanhanger van de ruimere definitie.

Om die reden ben ik meer geïnteresseerd in het onderwerp dan in de omstandigheden waarin het onderwerp gefotografeerd is. Een vliegende valk is voor mij een vliegende valk, of dat nou een wilde valk of een valk van een fotoshoot met valkenier is. Ik kijk naar het resultaat, en dat vind ik mooi of niet. Veel natuurfotografen zijn romantici voor wie de omstandigheden waaronder de foto genomen is bijkans nog belangrijker zijn dan de foto zelf. En waarvoor het van belang is of het veel of weinig moeite heeft gekost om een foto te maken. Ik ben natuurfotograaf geworden uit liefde voor de natuur en wat erin leeft. Een mooie foto van een hert is voor mij een mooie foto van een hert. Of dat hert nou op de Veluwe gefotografeerd is of in Jaegersborg vind ik volstrekt irrelevant. Het onderwerp is een hert, een hert is een dier, en een dier is onderdeel van de natuur. Waar dat dier leeft of gefotografeerd wordt zou niet van belang moeten zijn, tenzij dat juist onderdeel van de boodschap is.

Om die reden heb ik ook nooit begrepen waarom paarden, koeien, en andere boerderijdieren worden gediscrimineerd. Het zijn voor mij allemaal dieren, en derhalve deel van de natuur. Bovendien kun je je afvragen hoe wild veel van de dieren die je hier voorbij ziet komen daadwerkelijk zijn. Ik durf in ieder geval te beweren dat de herten in Jaegersborg een stuk wilder zijn dan de vossen die je in Nederland op foto's voorbij ziet komen.

Tenslotte nog een opmerking over de schijnbaar oncontroleerbare fascinatie van natuurfotografen voor de totstandkoming van een foto. Dit is uniek voor de natuurfotografie en vind je volgens mij nergens anders. Autoliefhebbers kijken graag naar foto's van mooie auto's en zijn niet geïnteresseerd in waar de foto genomen is, of de fotograaf er veel of weinig moeite voor heeft moeten doen om de foto te nemen, en of er daadwerkelijk een motorblok in de auto ligt (prototypes). Het draait maar om een ding: de auto. Playboyliefhebbers houden van het kijken naar mooie naakte vrouwen, en zijn niet geïnteresseerd in de mate van retouche die nodig is geweest voor het uiteindelijke resultaat, noch in het feit of het model makkelijk te benaderen was, professioneel of amateur was, of dat het op lokatie of in de studio gefotografeerd is.

Ik ben er een voorstander van om natuurfotografie te beoordelen op het resultaat: de foto. Een mooi schilderij is een mooi schilderij. Of de schilder het met de hand of met de mond heeft geschilderd maakt voor het resultaat niets uit: het is mooi of niet. Natuurfotografen zijn nogal eens geneigd een foto hoger te waarderen wanneer het meer moeite heeft gekost om de foto te maken, en ik vind dat merkwaardig.

Quote:

Martijn de Jonge: Want reclamefotografie kent geheel andere merites dan de natuurfotografie.

Het belangrijkste verschil zit 'm waarschijnlijk in de mate waarin de reclamefotografie, veel meer dan de natuurfotografie, zich bezighoudt met communicatie. Er is in de reclamefotografie altijd sprake van een duidelijke boodschap die door de foto gecommuniceerd of ondersteund dient te worden. Dat is een heel ander uitgangspunt dan wat je in veel natuurfotografie ziet, waarin vaak slechts sprake is van pure registratie.

In de reclamefotografie, en veel andere vormen van fotografie, is de artistieke hand van de fotograaf veel duidelijker aanwezig dan in de natuurfotografie. Het simpele feit dat er in de natuurfotografie zoveel restricties worden opgelegd aan de artistieke vrijheden van de fotograaf is er de directe oorzaak van dat er in de kunstwereld wordt neergekeken op ons genre. Loop een willekeurige fotogallery binnen van enige allure, en vraag naar de interesse voor een natuurfotografie-expositie.

Quote:

Persoonlijk zit ik er niet op te wachten dat de technieken van van Lamsweerde door Lanting worden gebruikt, dat zou afbreuk doen aan zijn werk en tot vervlakking leiden.

Het blijft lastig om te praten over digitale manipulatie, omdat het zo'n breed begrip is. Sommige mensen vinden bijvoorbeeld het samenvoegen van twee belichtingen al een ontoelaatbare vorm van manipulatie, zoals de BBC. Of het gebruik van focus-blends voor het verkrijgen van meer scherptediepte. Ook dat wordt door de meeste wedstrijden niet toegstaan en ik vind dat werkelijk onbegrijpelijk. Zo heb ik eerder deze maand in Namibië landschappen staan fotograferen met ouderwetse verloopfilters omdat ze bij National Geographic geen samengestelde belichtingen accepteren. De voortschrijdende techniek biedt ons mogelijkheden om de beperkingen van onze apparatuur op efficiënte wijze te elimineren, maar de behoudzucht en angst voor het M-woord weerhoudt ons ervan er gebruik van te maken.

Als Frans Lanting een beter resultaat behaalt door het samenvoegen van 78 belichtingen en verschillende focuspunten dan met een foto, dan zie ik geen enkele reden waarom hij dat niet zou moeten doen. Beeldmanipulatie en 'waarheid' sluiten elkaar niet uit, sterker nog, vaak is beeldmanipulatie noodzakelijk om die waarheid beter te benaderen.

Quote:

Wat betreft de NG zijn er in Nederland fotografen die hun foto's gratis weggeven omdat ze dan in de Geographic staan. Hoewel het een trend is begrijp ik daar helemaal niets van.

Het gaat slecht in uitgeversland, en de budgetten voor fotografie zijn nog slechts een fractie van wat ze ooit geweest zijn. Gelukkig voor de uitgevers zijn er sinds de digitale revolutie onwaarschijnlijk veel fotografen bijgekomen, en voor de meesten is publicatie in een tijdschrift een lang gekoesterde droom. Dat je betaalt hoort te krijgen voor een publicatie, daar staan de meeste mensen niet bij stil, en het ruimschoots gecompenseerd door het feit dat ze gepubliceerd worden. Het is niet voor niets dat professionele fotografen het tegenwoordig zo moeilijk hebben.

Quote:

Wat mij overigens sowieso verbaasd is dat natuurfotografen zelfs bij discussies op dit forum hun hele camera- en lenzenbezit melden. (…) Maar Marsel meldt ook al z'n gear wat in tegenspraak hiermee lijkt te zijn. Dat kan ik niet helemaal plaatsen.

Het werd mij gevraagd door NP.

Quote:

luc hoogenstein: Heel veel fotografen hebben de ambitie niet om origineel te zijn, maar gaan voor de eigen ervaring. Kijk maar naar de massa die bijvoorbeeld naar Helgoland of de Farne Isles trekt, waarvan de meeste mensen met inwisselbare foto's terugkomen. Daar is helemaal niks mis mee. Het gaat daar ook om de "eco-kick" die achter die foto's zit. Wat mij betreft geldt ook de regel:"als de fotograaf er blij mee is, dan is het een goede foto". Ongeacht of het nu origineel is of niet.

Daar ben ik het mee eens. Mijn antwoord had dan ook met name betrekking op fotografen die zich aangesproken voelen door mijn werk, en op fotografen die iets willen bereiken in de fotografie, anders dan zichzelf tevredenstellen. En met dat laatste is inderdaad helemaal niets mis.

Quote:

Zonder de discussie te willen voeren over waar de grens tussen natuur en wildparken/dierentuinen/kinderboerderijen ligt: in parken als Jaegersborg (en roofvogelshows, dierentuinen, Bayerische Wald, prive-collecties, omheinde wildparkjes met gekochte beesten, etc) gaat het niet om natuurfotografie, maar om het snel en makkelijk scoren, lenzen testen, oefenen met compositie, etc.

Waar natuur overgaat in gevangenschap is lastig. Veel van de natuurparken in Zuid-Afrika zijn omheind - de dieren kunnen er niet uit. Je zou derhalve kunnen zeggen dat het dieren in gevangenschap zijn, maar tegelijkertijd heb je het over gebieden die onvoorstelbaar groot zijn. Jaegersborg is ook niet bepaald klein en kun je wat mij betreft niet over een kam scheren met de gemiddelde dierentuin.

Wat mij betreft zou het moeten gaan over het onderwerp en het eindresultaat: de foto. De omstandigheden zouden feitelijk van ondergeschikt belang moeten zijn, net zoals dat bij alle andere kunstvormen het geval is. Of iemand een foto in twee seconden heeft genomen of er zes maanden ontberingen voor heeft moeten doorstaan, maakt voor mij niets uit. De foto wordt er niet minder of beter van.

Quote:

Loulou Beavers: Voor mij is er fotografisch geen verschil tussen een dier in gevangenschap, of een vrij dier, of een dier waar ik weken voor heb moeten posten..een beeld is een beeld.

Dat is wat ik bedoel. Voor wat betreft de beleving heb ik uiteraard wel een sterke voorkeur voor het fotograferen van dieren in zo natuurlijk mogelijke omstandigheden.

Quote:

cschenk: Interessant punt is de behouden aard van veel natuurfotografen. (…)Als ik een en ander op mijzelf betrek zeg ik ja, jullie hebben gelijk. En als ik mijzelf dan afvraag hoe dat toch komt kom ik tot de conclusie dat ik misschien wel geen natuurfotograaf ben maar gewoon een natuurliefhebber die fotografeert. Het aardige is dat met die redenatie alles op zijn plaats valt.

Ik denk dat je met die redenatie de spijker op zijn spreekwoordelijke kop slaat.

Quote:

als kijker naar foto's word ik persoonlijk liever niet bedonderd. Daarmee bedoel ik dat ik geen dingen in een natuurfoto wil zien die niet te zien zouden kunnen zijn in de natuur.

Het probleem van natuurfotografie in een notendop. De een ziet natuurfotografie als registratie van de werkelijkheid, de ander ziet natuurfotografie als een artistieke interpretatie van de natuur door de fotograaf. Die twee verwachtingspatronen staan haaks op elkaar, en dat leidt tot verwarring.

Het zwart-wit werk van Nick Brandt behoort tot het mooiste dat ik ken. Prachtige, serene beelden van dieren in de Afrikaanse natuur met ontzettend veel sfeer. Dat de beelden vaak samengesteld zijn en dat er de nodige beeldmanipulatie aan te pas is gekomen, maakt mij niets uit. Fotografie is een vorm van creatieve communicatie, en elke fotograaf vertelt zijn eigen verhaal. De wijze waarop dat verhaal verteld wordt, bepaalt het onderscheid tussen de fotografen.

Nogmaals dank voor alle reacties.

Marsel
_________________
Tours & workshops 2012/2013:
Alaska | IJsland | Japan | Namibië | Spanje | Turkije | Utah | Zambia | Zuid-Afrika

jeroen verhoeff

Gender: Male
Age: 58
Joined: 05 Dec 2006
Posts: 86
Location: Vlaardingen
Offline

Posted: Mon 20 Jun 2011, 9:33 Post subject:

Erg prettig; dankjewel voor je uitgebreide reactie op alle commentaren!

Inderdaad is het de vraag of je in de eerste plaats een natuurliefhebber of in de eerste plaats een fotograaf bent. Het maakt jou niet uit of een gekiekt dier wild is of niet. Mij maakt het heel erg uit. Beroepshalve zie ik vaak en veel het verschil tussen een 'mooi geschoten' suffe en dikke gamepark-poema (tamme poema die in wilde natuur speciaal gepositioneerd wordt voor betalende fotografen; een bijvoorbeeld veel gebruikte techniek in de VS) die een blik heeft van 'wat doe ik hier?', en een met een trailcam genomen - vaak matig geschoten- plaat van een totaal wild dier.

Voor mij duizend maal liever zo'n laatste kiekje. Ik ben dan ook in de eerste plaats een natuurliefhebber. Ieder zijn ding.

Vr. gr. Jeroen Verhoeff
_________________
Kijk eens op http://www.jeroenverhoeff.nl/ natuurkunst, natuurnieuws en natuurfoto's.

Martijn de Jonge

Gender: Male

Joined: 09 Sep 2005
Posts: 177
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Mon 20 Jun 2011, 11:20 Post subject:

Naar mijn mening is de basisvraag hoe je fotografie definieert en met welk doel. Ik proef bij Marsel's verhaal erg dat fotografie een middel is om een product te verkopen en dat dat middel op alle mogelijke wijze mag worden ingezet. Dat is bij reclame fotografie normaal en dat zal niemand verbazen. Bij documentare-, nieuws- en bijvoorbeeld sportfotografie liggen de zaken anders en dat heeft niets te maken met de wijze waarop er tegenaan wordt gekeken. Daar worden vormen van 'beperkte' beeldmanipulatie practisch niet getolereerd. Dat gaf de affaire twee jaar terug met de bijgeshopte damherten op een foto in de Volkskrant duidelijk aan. De bewuste fotograaf is vanwege die bewerkingen zowel bij de Volkskrant als zijn stockbureau op straat gezet. Natuurfotografie zal nu in een midden gebied zitten met veel onduidelijkheden en daarom is het goed dat wedstrijden 'zero tolerance' hanteren.

Voor mij is Marsel's stelling: "vaak is beeldmanipulatie noodzakelijk om die waarheid beter te benaderen" niet valide. Want wat blijft er van de waarheid over als het beeld ervan al gemanipuleerd is?

En om nu even advocaat van de duivel te spelen: Stel dat die mooie olifant bij de waterval in de foto gemonteerd is of uit drie beelden bestond aangezien de olifant niet op het juiste moment z'n kop goed hield of er helemaal niet was toen Marsel er kwam?
Heeft dat invloed op onze belevingswaarde?

Groeten, Martijn.

jeroen verhoeff

Gender: Male
Age: 58
Joined: 05 Dec 2006
Posts: 86
Location: Vlaardingen
Offline

Posted: Mon 20 Jun 2011, 12:03 Post subject:

Nep wordt tegenwoordig steeds meer geaccepteerd als echt.

Ons eten wordt steeds meer in het laboratorium gecreëerd, 'mooie' dames zijn steeds meer van plastic; de massa vreet het en de massa bepaalt het. De buitenkant van dingen is voor velen thans belangrijker dan de inhoud.

Het is een stuk makkelijker geworden om een 'mooie' foto te maken door oa photoshop en wildparken ed. 'Authentieke' foto's van wilde dieren blijven vaak heel moeilijk om te maken, maar met genoemde trucs lijkt een foto in de ogen van het publiek al gauw 'wild'. Kortom, bijna iedereen kan zichzelf relatief snel een Frans Lanting voelen, maar zo simpel werkt het niet altijd.

Grenzen stellen en eerlijk vermelden lijken mij nog steeds de beste manier om duidelijkheid te verschaffen, maar daar is niet iedereen bij gebaat, vandaar de impasse..... denk ik.

(Marsel, dit staat wel onder jouw fijne stuk maar ik praat hier over natuurfotografie in het algemeen...)

Vr. gr. Jeroen Verhoeff
_________________
Kijk eens op http://www.jeroenverhoeff.nl/ natuurkunst, natuurnieuws en natuurfoto's.

Marsel van Oosten

Gender: Male
Age: 57
Joined: 16 Jan 2007
Posts: 10
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Mon 20 Jun 2011, 15:56 Post subject:

Quote:

jeroen verhoeff: Het maakt jou niet uit of een gekiekt dier wild is of niet. Mij maakt het heel erg uit. Beroepshalve zie ik vaak en veel het verschil tussen een 'mooi geschoten' suffe en dikke gamepark-poema (tamme poema die in wilde natuur speciaal gepositioneerd wordt voor betalende fotografen; een bijvoorbeeld veel gebruikte techniek in de VS) die een blik heeft van 'wat doe ik hier?', en een met een trailcam genomen - vaak matig geschoten- plaat van een totaal wild dier.

Ik bekijk een foto van een dier zoals ik elke andere foto bekijk - ik zie geen reden om anders naar een natuurfoto te kijken enkel omdat het onderwerp natuur is. Ik beoordeel een foto op de eerste plaats op het beeld - daar is het ook een foto voor. Een mooie foto van een poema is gewoon een mooie foto van een poema. Als die poema suf en dik is, dan is de kans groot dat de foto mij niet aanspreekt omdat het onderwerp niet mooi is. Een suffe, dikke poema in het wild spreekt mij immers ook niet aan. Er zijn eindeloos veel foto's waarvan ik mij nog nooit heb afgevraagd of het wilde, getrainde of gevangen dieren waren, simpelweg omdat het niets zal veranderen aan mijn waardering voor het beeld - hooguit voor de fotograaf.

Hierboven werd Frans Lanting aangehaald als voorbeeld van een fotograaf die aardig wat dieren in gevangenschap heeft gefotografeerd. Ik heb daar geen enkel probleem mee. Sterker nog, sommige soorten zijn in het wild vrijwel niet of heel lastig te fotograferen doordat er bijvoorbeeld maar weinig van zijn, ze moeilijk te vinden zijn, of in een onmogelijke habitat leven. Zijn foto's van jaguars in gevangenschap vind ik erg fraai. Dat de habitat er in die foto's heel natuurlijk uitziet, helpt uiteraard wel mee. Maar om mijn Playboy-voorbeeld nog maar eens aan te halen: het maakt mij niets uit of dat naaktmodel amateur of pro is, en of ze in haar eigen huis of in een fotostudio gefotografeerd is - het gaat immers in de eerste plaats om de schoonheid van het onderwerp.

Quote:

Martijn de Jonge: Naar mijn mening is de basisvraag hoe je fotografie definieert en met welk doel.

Eens. De definitie van fotografie vind ik zelf niet zo interessant, omdat het dan over gereedschap gaat, over camera's. Voor je creativiteit is het beter om buiten definities te denken, tenzij je perse binnen de paaltjes van een afgezet gebied beweegt. Soms kan dat niet anders. Als je fotografeert voor forensische bewijslast, het nieuws, wetenschappelijk onderzoek of voor educatieve doeleinden, dan is het evident dat je als fotograaf zo dicht mogelijk bij de realiteit blijft. Gebruik je fotografie echter als een creatief middel voor persoonlijke expressie, dan ben je bezig met kunst. En in kunst zijn per definitie geen grenzen.

Quote:

Ik proef bij Marsel's verhaal erg dat fotografie een middel is om een product te verkopen en dat dat middel op alle mogelijke wijze mag worden ingezet. Dat is bij reclame fotografie normaal en dat zal niemand verbazen. Bij documentare-, nieuws- en bijvoorbeeld sportfotografie liggen de zaken anders en dat heeft niets te maken met de wijze waarop er tegenaan wordt gekeken. Daar worden vormen van 'beperkte' beeldmanipulatie practisch niet getolereerd.

Fotografie is communicatie - elke foto heeft een boodschap, elke foto vertelt een verhaal in beeld. Als fotograaf ben je verantwoordelijk voor de keuze van de boodschap en voor hoe je die gaat vertellen. Mijn foto's vertellen een ander verhaal over de natuurlijke wereld om mij heen dan die van andere natuurfotografen. Dat verschil zit 'm in de keuze van mijn onderwerpen, en wat ik erover wil communiceren. En vooral: wat niet. Fotografie is voor mij een middel om mijn persoonlijke visie op de natuur op een creatieve manier te kunnen delen met anderen. Ik probeer daarbij de natuur mooier te laten overkomen dan dat die in werkelijkheid is, mijn ideale versie van de natuur, en ik gebruik daarvoor vooral veel manipulatie. Mijn onderwerpkeuze is de eerst vorm van manipulatie, want daarbij bepaal ik wat de kijker wel en niet te zien krijgt. De habitat waarin ik het onderwerp fotografeer is de tweede vorm van manipulatie, want daarmee schep ik de context waarbinnen de kijker het onderwerp moet zien. Door compositie en kadrering manipuleer ik de interpretatie over de ruimte en de mate van structuur of het gebrek daaraan. Door plaatsing van het onderwerp en overige elementen manipuleer ik de interpretatie over onderlinge verbanden of statuur van het onderwerp. Met licht manipuleer ik de interpretatie van stofuitdrukking, textuur, en sfeer, en ik kan dat versterken door te kiezen voor specifieke weersomstandigheden. Door mijn lenskeuze manipuleer ik de relatie tussen mijn onderwerp en de omgeving, en door mijn afstand tot het onderwerp de relatie tussen mijn onderwerp en mijzelf. Met mijn diafragma manipuleer ik de mate waarin het onderwerp loskomt uit zijn omgeving of er juist in opgaat. Met mijn brandpuntsafstand manipuleer ik de afstand tussen mijn onderwerp en de overige elementen - op deze manier creëer ik een wereld die ik met mijn eigen ogen zo nooit zou kunnen waarnemen. Vervolgens manipuleer ik het beeld door mijn keuze van de witbalans, en door mijn sluitertijden. Met lange sluitertijden creëer ik wederom een wereld die je met je eigen ogen nooit zo zou kunnen waarnemen - bewogen wolken, melkachtige watervallen, dieren bevroren in hun actie, kleuropbouw door lange blootstelling aan licht, etc. Met mijn polarisatiefilter manipuleer ik dan nog even de reflecties van de bladeren weg of zorg ik ervoor dat ik de bodem van een riviertje kan zien. Kan niet in de werkelijkheid. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Fotografie is manipulatie. Probleem is dat het woord manipulatie voor de een iets anders betekent dan voor de ander. Maar veel vormen van digitale beeldmanipulatie vallen in het niet bij de manipulatie die plaatsvindt vlak voor en tijdens het nemen van de foto.

De een vindt het prima om op lokatie een grassprietje weg te halen, maar schreeuwt moord en brand als de fotograaf hetzelfde doet op de computer. De ander vindt het volstrekt aanvaardbaar om een grijs verloopfilter te gebruiken om de belichting te controleren, maar vindt het een schande als de fotograaf exact hetzelfde doet op de digitale manier.

Voordat je kunt praten over manipulatie, zul je moeten omschrijven wat manipulatie is.

De foto van de blauwe kamer met zand erin, stond onlangs als dubbele pagina in de internationale versie van National Geographic. Dat wil zeggen, niet deze versie, maar de ongemanipuleerde versie. In mijn versie heb ik namelijk twee minuscule takjes en wat even zo kleine steentjes verwijderd uit het zand. Waarom? Omdat ik die takjes en steentjes vond afleiden van het essentie van het beeld. Ik had dat uiteraard ter plekke kunnen doen, maar toen was het me niet zo opgevallen. Weg ermee dus, want ik ben geen kopieerapparaat.

Menigeen zal het verschil tussen de twee versies niet eens zien, maar ik wel, en dat is reden genoeg. Ik voel mij daar niet in het minst bezwaard over, omdat mijn ingreep de essentie van het beeld totaal niet heeft beïnvloed. Wat de kijker ziet is precies waar het over gaat: een blauwe kamer met zand. Puur vanuit een esthetisch perspectief kies ik voor de versie met zo min mogelijk afleidende elementen, omdat dat nu eenmaal beter bij mijn persoonlijke smaak, mijn opvatting over beeld, en mijn fotografiestijl past.

Voor NG was dit onaanvaardbaar, dus zij kozen voor mijn originele raw. Ik vond en vind dat merkwaardig. Nog merkwaardiger vond ik dat NG in eerste instantie weigerde om de door mij uitgevoerde perspectiefcorrectie over te nemen. Ik had de foto met een groothoek genomen die licht omhoog gericht was, met als resultaat convergerende verticalen. Dat is een direct resultaat van technische tekortkomingen van de apparatuur, en daarnaast een vertekende weergave van de realiteit. Uiteindelijk heb ik ze weten te overtuigen dat het niet corrigeren van de vertekening een veel grotere manipulatie van de werkelijkheid zou zijn dan het aanpassen ervan, maar ik was buitengewoon verbaasd dat ik hier überhaupt een discussie over moest voeren.

Ter verdediging van NG moet ik zeggen dat zij een reputatie hoog te houden hebben waar het ongemanipuleerde fotografie betreft, en ik begrijp en respecteer die keuze, maar dit voorbeeld geeft eens te meer aan hoe gecompliceerd de zaken liggen.

Quote:

Natuurfotografie zal nu in een midden gebied zitten met veel onduidelijkheden en daarom is het goed dat wedstrijden 'zero tolerance' hanteren.

Zero tolerance klinkt altijd goed, maar het gaat vaak mis omdat er geen nuance is. Een zero tolerance immigratiebeleid klinkt veel mensen prima in de oren, totdat ze de vernederlandste Afghaanse meisjes op televisie zien die tegen hun zin terug worden gestuurd naar hun vaderland. Ik zeg niet dat je per definitie geen zero tolerance beleid kunt voeren, maar je zult daar veel beter over moeten nadenken dan dat de meeste wedstrijden nu doen. Dat exposure blends en focus blends gezien worden als verfoeide digitale manipulatie, getuigt van een prehistorische mentaliteit die zijn weerga niet kent, en zegt veel over de artistieke impasse waarin de internationale natuurfotografie al decennia verkeert.

Quote:

Voor mij is Marsel's stelling: "vaak is beeldmanipulatie noodzakelijk om die waarheid beter te benaderen" niet valide. Want wat blijft er van de waarheid over als het beeld ervan al gemanipuleerd is?

Nogmaals, het draait uiteindelijk om je definitie van manipulatie. Ik kan een karrenvracht aan voorbeelden geven waarin een vorm van beeldmanipulatie noodzakelijk is om een natuurgetrouwe afbeelding van 'de waarheid' te creëren.

En wat is waarheid?

Quote:

En om nu even advocaat van de duivel te spelen: Stel dat die mooie olifant bij de waterval in de foto gemonteerd is of uit drie beelden bestond aangezien de olifant niet op het juiste moment z'n kop goed hield of er helemaal niet was toen Marsel er kwam? Heeft dat invloed op onze belevingswaarde?

Ervan uitgaande dat de olifant er wel degelijk stond, zou het voor mij persoonlijk niets uitmaken als de fotograaf meerdere foto's zou hebben gebruikt omdat in de ene foto de houding goed was, en in de andere de positie van de slurf. In wezen verandert er namelijk helemaal niets aan de essentie van het beeld. Het wordt een ander verhaal wanneer er helemaal geen olifant stond en de fotograaf door samenvoeging van beelden een situatie creëert die in werkelijkheid niet heeft plaatsgevonden. Op zo'n moment wordt het belangrijk dat je je als fotograaf afvraagt wie je doelgroep is en wat hun verwachtingspatroon aangaande je foto's is, opdat misverstanden kunnen worden voorkomen.

Een bevriende Spaanse natuurfotografe werkt veel met dit soort gecombineerde beelden; dier uit de ene foto, habitat uit de andere foto. De resultaten zijn zo nu en dan verbluffend. Ik heb daar geen enkel probleem mee - immers: de waarheid is betekenisloos in de kunst. Echter, zij post haar beelden op andere sites, sites waar de bezoekers de foto's beoordelen op het eindresultaat, niet op de totstandkoming ervan.

Ik haalde eerder al even het werk van Nick Brandt aan - zwaar gemanipuleerde beelden die er desondanks zeer natuurlijk uitzien. Een lust voor het oog, en bijzonder creatief. Het getuigt van bijzonder veel artisticiteit en visie van de fotograaf om dat soort beelden te kunnen maken.

Ik heb in mijn huis geen foto's van mijzelf hangen, slechts een groot schilderij in de woonkamer. Een fotorealistisch geschilderd portret van een gans. Van een afstand lijkt het een foto, van dichtbij zie je pas dat het een schilderij is. Ik vind het een mooi beeld. Maakt het voor mijn beleving van het beeld iets uit of de gans wild was of in gevangenschap leefde? Of überhaupt ooit heeft bestaan? Helemaal niets. Net zo min als dat het mij niet interesseert of de personages in de Nachtwacht er echt zo hebben uitgezien, of dat Rembrandt zijn fantasie de volle loop heeft gegeven.

Quote:

jeroen verhoeff: Het is een stuk makkelijker geworden om een 'mooie' foto te maken door oa photoshop en wildparken ed. 'Authentieke' foto's van wilde dieren blijven vaak heel moeilijk om te maken, maar met genoemde trucs lijkt een foto in de ogen van het publiek al gauw 'wild'. Kortom, bijna iedereen kan zichzelf relatief snel een Frans Lanting voelen, maar zo simpel werkt het niet altijd.

Die obsessie voor 'wild' is toch voornamelijk iets wat leeft onder natuurfotografen en veel minder onder de doorsnee kijker. Die bekijken een natuurfoto niet anders dan een schilderij in het museum: o, die is mooi.

Omdat het zoeken naar en het vinden van bepaalde diersoorten zo'n belangrijk en vaak frustrerend onderdeel is van de natuurfotografie, hechten veel natuurfotografen enorm veel waarde aan de totstandkoming van een foto. Ik vind het altijd interessant om te weten waar en hoe een foto gemaakt is, maar het heeft geen enkele invloed op mijn waardering ervan.

Tot slot, voor de duidelijkheid: mijn fotografie is mijn persoonlijke visie op de schoonheid van de natuur. De mate van digitale 'manipulatie' die ik gebruik is beperkt - meestal niet meer dan belichtings-, contrast- en kleuraanpassingen, en het wegklonen van sensorstofjes en andere kleine, storende elementen.

Tot zover.

Dank aan Jeroen en Martijn voor hun visie op deze materie - erg interessant. En mijn excuses voor deze stortvloed aan woorden. Smile

Marsel van Oosten

Gender: Male
Age: 57
Joined: 16 Jan 2007
Posts: 10
Location: Amsterdam
Offline

Posted: Mon 20 Jun 2011, 16:04 Post subject:

Jeroen - ik heb zojuist even op je site gekeken; prachtig werk. Je werkwijze vind ik fascinerend.

Ik vermoed dat je niet veel vragen van mensen krijgt of hetgeen ze zien 'de waarheid' betreft of dat er veel is gephotoshopt? Wink

Goto page Previous 1, 2, 3 Next

Page 2 of 3

You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum

Wij gebruiken de volgende cookies: